วันอาทิตย์ที่ 20 กันยายน พ.ศ. 2558

นักธุรกิจคนหนึ่งได้สั่งซื้อเครื่องติดตามไปจับผิดภรรยาของเขา

เห็นว่าสิ่งนั้นคือผู้หญิงคนหนึ่งใบหน้าของหล่อนที่แหงนเงยมอง มายังเขาซีดขาวเศร้าสร้อย หล่อนยกแขนแบมือคล้ายจะขออะไร บางอย่าง ทว่าสิ่งที่ทำให้เขากลัวมากจนรู้สึกเหมือนผมบนหัวตั้ง ซ้นก็คือ ร่างของหล่อนมีเพยงครงเดยว อุปกรณ์ดักฟังไร้สาย  ส่วนล่างตงแต่เอวลงไป จางหาย ร่างของหล่อนโชคไปด้วยเลือดไม่ทันรู้ว่าอะไรเป็นอะไร ชาญร้องสุดเสียงด้วยความตกใจ สุดขีด เผ่นออกจากประตูห้องนอนไปได้อย่างไรทีเดียวถึงเคาน์ เตอร์เสมียนตรงทางเข้าโรงแรม เสมียนชายที่มาเปลี่ยนเวรตรง นั้นเหมือนนกรู้ เขาผวาออกมาจากโต๊ะยาวตัวนั้น เข้ามาคว้าตัว ชาญเอาไว้ ปากร้องเรียกพนักงานทำความสะอาดให้มาช่วยจับต่างคนต่างช่วยปลอบกันอยู่เป็นนาน จนชาญสงบพอที่จะ เอ่ยปากเล่าเรื่องผู้หญิง ที่มืครึ่งตัวให้พนักงานฟัง แต่ดูเหมือนทั้ง สองคนไม่ทำหน้าแปลกใจเลยแม้แต่นิดเดียว “นี่คุณไม่เชื่อผมหรือ”การสื่อสาร ชาญว่า “เปล่าครับ ไม่ใช่ไม่เชื่อ ผมเชื่อซี”“ทำไมดูหน้าคุณไม่แปลกใจเลยนี่”“ไม่มีใครที่นี่แปลกใจหรอกครับ” พนักงานชายเอ่ยปาก “หมายความว่ายังไง”“ก็ห้องที่คุณพักน่ะ ไม่มีใครรอดสักรายนี่ครับ เจอยันทั้งนี่น  แหละ” เขาระบายลมหายใจยาว “ปกติถ้าแขกไม่เต็มมากขนาด นี้และคุณไม่ขอร้องเรา เราไม่เปีดหรอกครับห้องนี่น” “วันแรกที่คุณนอนหลับ ผมยังแปลกใจ คิดว่าคุณจะไม่เจอ แล้วเสียด้วยซํ้าไป.... ”พนักงานชายเล่าไปเรื่อยๆ เหมือนกับว่าเขาต้องอธิบาย เรื่องนี้ๆ!ๆแล้ว'ซํ้าอีกตลอดเวลา ชาญนิ่งฟัง ความกลัวสุดขีดเมื่อ ครู่เริ่มหายไป แสงทองเริ่มจับขอบฟ้า “แม้ว่าจะปีการทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้เม้ยอย่างเงียบ ๆ ต่อ จากวันนั้นเป็นต้นมา เม้ยก็ยังปรากฏร่างให้แขกที่มาพ้กในห้อง นั้นเห็นเป็นประจำ  ดักฟังโทรศัพท์มือถือ เธอทำท่าเหมือนจะขอร้องอะไรบางอย่าง แต่ ไม่ปีแขกคนไหนยอมใจเย็นดูเธอให้ตลอดสักรายเดียว”ชาญเพื่อนผมฟังแล้วสงสารขึ้นมาจับใจทีเดียวครับ แต่ถึง มันจะสงสารขนาดไหน วันนั้นมันขอย้ายออกจากโรงแรมไปขอ อาศัยนอนที่วัดในเมืองแถวอำเภอก็ยังดี และจากการที่เจ้าชาญ ลดทิฐิไปอาศัยวัดนอนนี่ละครับ เลยทำให้มันได้คุยกับหลวงตาที่ วัดนั้น ท่านแนะนำมาว่าใหใปหาพระไทยใหญ่ที่จำวัดอยู่ชาย แดนฟากโน้นมาทำพิธีนำวิญญาณผู้หญิงคนนั้นกลับบ้าน เรื่อง ร้ายทั้งหลายก็จะจบลงชาญเล่าว่า มันสนใจขึ้นมาทีเดียว และหลังจากที่มันได้บ้าน ในวันต่อมา มันก็นำเรื่องนี้ไปปรึกษานายอำเภอซึ่งท่านก็เมตตา นิมนต์พระคุณเจ้าชาวไทยใหญ่มาให้ชาญตามต้องการ และชาญ ก็แจ้งต่อไปยังผู้จัดการโรงแรมอีกทีชาญเล่าว่าหลังจากมีการทำบุญอีกครั้งตามพิธีที่กำหดขึ้น ก็ไม่ปรากฎว่ามืใครโดนผีหลอกอีกเลย ป่านนี้วิญญาณของสาว เมัยคงได้กลับไปพักที่บ้านตามที่เธอต้องการแล้วว่าแต่เพื่อนผมชีครับ หลังจากงานนั้นเป็นด้นมา จีพีเอสราคา  ปรากฏว่า มันกลายเป็นคนกลัวผีไปเรียบร้อยโรงเรียนจีน เรื่องเดินทางไป ไหนแล้วไปพักค้างตามโรงแรมที่มันไม่คุ้นเคย มันไม่เคยทำอีก เลย ชาญบอกว่า มันเลือกนอนศาลาวัดดีกว่า อย่างน้อยมันก็กระ โจนพรวดเดียวเข้าไปในกำแพงแก้วได้โดยผีไม่ตามมาว่าแต่คุณเถอะ เคยเจอเรื่องประสาทผวาอย่างนี้มั่งไหมล่ะ

เครื่องติดตามตัวบุคคล

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น