วันอังคารที่ 22 กันยายน พ.ศ. 2558

การต่อสู้เริ่มขึ้นด้วยการวางแผนเพื่อแย่งชิงเครื่องช่วยฟัง

ได้ไว้วางใจมอบให้ผมเป็นผู้นำชาติไทยในสมัยนั้นหรือไม่ก็สุดแต่ท่านจะ พิจารณาเอาเอง หวังว่าเรื่องนี้จะได้รับการพิจารณาจากท่านเป็นธรรมดา ตามหลักการดำเนินงานที่ดีฃองหนังสือพิมพ์ทั่วๆ ไป
9การต่อสู้ขัดธวางกำลังญี่ปุฆด้วยเครื่องบริโภคร). เกี่ยวกับข้าวเราได้พยายามไม่จัดส่งข้าวให้แก,ญี่ปุน ต้องใช้รถไฟทหารไปขน เครื่องช่วยฟังคนแก่  เองและได้แนะนำให้ราษฎรทำการปลูกอย่างอื่นแทนข้าว โดยอ้างว่าเรามีข้าว มากแล้ว๒. เกี่ยวกับเนื้อสัตว์เราได้จัดการควบคุมเนื้อสัตว์ต่างๆ และจัดการให้งดการฆ่าสัตว์เสีย บางวัน อนึ่งการฆ่าสัตว์ในประเทศของเราส่วนมากชาวต่างประเทศเป็นผู้ ทำและก็ส่วนมากชาวต่างประเทศเป็นผู้ชาย ผมจึงได้จัดให้คนไทยทำแทน ซึ่งหวังว่าคนไทยคงมีน้อยอันจะเป็นผลที่จะทำให้เนื้อสัตว์ลดน้อยลงได้เองในส่วนวัวควายนั้นเมื่อญี่ปุนกว้านชื้อมากขึ้น ผมจึงได้ประกาศ ห้ามชื้อขาย ถ้าเจ้าของมีวัวควายน้อยหรือมีเท่ากับปี พ.ศ. fasrcdr ถ้ามี มากกว่านั้นจึงจะยอมให้ชื้อขายกันได้ ทั้งนี้ บการได้ยิน เเป็นการขัดขวางมิให้ญี่ปุนชื้อ ควายได้สะดวกนั้นเองนอกจากนี้ ผมยังได้ทั่งห้ามนำสัตว์เหล่านี้ข้ามจังหวัดอีกด้วยเพลิง ภผา ไ0(5) ส่วนเรื่องไก่ เมื่อได้ทราบว่าญี่ปุนซื้อ๓บไว้ที่ห้องเย็นมาก ผมก็ได้ สั่งขัดขวางมิให้ญี่ปุนได้ไก่กิน โดยผมได้สั่งให้เจ้าของห้องเย็นทำให้ไก่เน่า เสียก่อน ทราบภายหลังว่าเป็นจำนวนหมื่นที่ไก,ของญี่ปุนได้เน่าไปด้วย การกระทำนี้61. เกี่ยวกับผักได้พยายามให้ชาวจีนใกล้กรุงเทพฯ เลิกปลูกผัก โดยออกอุบายมิ ให้ซาวจีนอาศัยอยู่ได้ในที่เดิม เราได้อ้างว่า ชาวจีนเหล่านี้ทำให้ที่สกปรก๒การต่อสู้ขัดขวาง'รอนกำลั'งญี่ป่น เที่ยว ด้วยเครื่องอุปโภ ค๑. ได้จัดการควบคุมผ้า และกักผ้ามิให้ขายออกนอกต่างจังหวัด เพราะเห็นว่าจีนเที่ยวกว้านซื้อผ้าขาวม้าบางจังหวัดแล้วนำเอามาขายให้ แก่ญี่ป่น และเฉพาะรายที่พบหนึ่งรถกุดังผมก็ได้ส่งให้ทหารบังคับซื้อไว้เสีย ด้วยจำนวนเงิน ๕,๐๐๐ บาท๒. ญี่ปุนกว้าน'ซื้อสำลี เพื่อเอาไปใช้เกี่ยวกับบาดแผล และส่งไป ทอผ้า เมื่อทราบความนี้ ผมก็ได้จัดการควบคุมการซื้อขายเสีย และให้ทาง เครื่องขยายเสียงพกพา  เจ้าหน้าที่รีบรับซื้อไว้ใช้ในราชการของไทยเอง๓. ญี่ปุนกว้านซื้อหนังสัตว์มากมายเพื่อส่งไปญี่!]น ผมได้ทราบ เรื่องนี้เข้าก็ได้สั่งการควบคุมการซื้อขายหนังสัตว์ และตั้งเจ้าหน้าที่รับซื้อ กักกันไว้เสียเองทั่วพระราชอาณาจักรr. เมื่อญี่ปุนต้องการเอาไม้สักไปใช้งาน เช่น จะเอาไปใช้ต่อเรือ เป็นต้น ทางเราก็นำเอาไปชุกช่อนเสีย เราได้พยายามตั้งโรงเลื่อยไม้ เพื่อ เป็นสถานที่สำหรับเอาไม้สักไปจัดการเลื่อยเสียเองและได้จำหน่ายไปให้ พ้นมือญี่ปุน เรื่องการทำปาไม้นี้ พล.ต.โมริยา ฑูตทหารญี่ปุนพยายามพูด ขู่เพื่อจะทำการปาไม้เสียเองหลายหน แต่เราได้หน่วงเวลาไว้ จนถึงได้จัด ตั้งบริษัทขึ้นควบคุมเองได้สำเร็จทการต่อสู้ขัดขวางรอนกำลังญี่ป่นเกี่ยวแก่การอุตสาหกรรมณี่ปุนพยายามจะมีโรงงานในประเทศไทยอย่างมากมาย โดยใช้ วิธีบังคับซื้อโรงงานต่างๆ ในประเทศของเรา ทั้งเราก็ได้จัดการคิดขัดขวาง ทันที ส่งคนไปสืบว่าญี่ปุนจะตั้งโรงงานอะไร เมื่อทราบแล้วก็ร็บจัดการขัด ขวาง โดยสังให้เจ้าหน้าที่ริบซื้อเอามาเป็นโรงงานของรัฐบาลเสีย ก่อนที่ คล้องหูราคา ญี่ปุนจะยื่นมือเช้าไปถึง โรงงานต่างๆ ที่เราได้จัดการยึดเอามาเป็นโรงงาน รัฐบาล เท่าที่จดจำได้นั้นมีโรงงานฟอกหนัง โรงงานกลั่นนํ้ามัน โรงงานสบุ่ โรงงานมวนบุหรี่ โรงงานทำไม้ขีดไฟ โรงงานทำเครื่องจักรรายย่อยๆ หลาย แห่ง และอื่นๆ อีกมากการกระทำเช่นนี้ทำให้ประชาชนร้องกันว่า รัฐบาลบีบบังคับเราจะทำ อย่างไรได้จะต้องเดือดร้อนกันบ้าง โดยต้องยอมเสียสละสิทธิบางประการ ทั้งนี้เพื่อประโยชน์ของชาติในการต่อสู้ขัดขวางญี่ปุน แต่อย่าง1ไรก็ดื ผมก็

เครื่องช่วยฟัง

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น